W okresie baroku w muzyce dokonał się ogromny przełom. Rozkwitła muzyka świecka, instrumentalna (zwłaszcza smyczkowa i organowa), opera, oratorium  i kantata. Korzystano chętnie z różnorodnych środków wyrazu i posługiwano się bogatą stylistyką. Wynaleziono takie formy muzyczne, jak sonata, koncert i uwertura. W przeciwieństwie do muzyki wcześniejszych epok, muzyka barokowa jest popularna aż po dziś dzień.

Trzema największymi mistrzami baroku byli:

    * Johann Sebastian Bach (Koncerty brandenburskie)
    * Georg Friedrich Händel (oratorium Mesjasz)
    * Antonio Vivaldi (Cztery pory roku)

W historii muzyki trwale zapisali się również:

    * Włosi: Tomaso Albinoni (nowatorskie utwory na różne instrumenty), Giacomo Carissimi (oratoria), Arcangelo Corelli (muzyka skrzypcowa), Claudio Monteverdi (prekursor stylu), Giovanni Battista Pergolesi (opery), Alessandro Scarlatti (opery) i Domenico Scarlatti (sonaty)
    * Niemcy: rodzina Bachów, Johann Pachelbel (kompozycje organowe), Heinrich Schütz (Symphoniae sacrae) i Georg Philipp Telemann (najpłodniejszy i najbardziej wszechstronny)
    * Francuzi: Marc-Antoine Charpentier, Jean-Baptiste Lully i Jean-Philippe Rameau (utwory dramatyczne, klawesynowe, religijne)
    * Anglik Henry Purcell (opera narodowa Dydona i Eneasz)